Ël pais a resta an sël piuvent oriental dla comba dël torent Òrba, dvazin a la confluensa con ël torent Piòta. J'abitant dël pais a son dit ëdcò lor silvan.
La cesa 'd San PéAnt ël teritòri 'd Silvan a-i son repert archeològich ch'a fan pensé che la region a fussa popolà fin da l'antichità: an particular davzin al camposant a-i son dij rest ëd fortificassion roman-e o àut-medievaj (le ansidite Torasse) e a-i é cheicun ch'a pensa ch'a apartenèisso a la sità 'd Rondinaria, borgh dla tarda antichità anté ch'a vivìo i sërcador d'òr. Ël pais ëd Silvan a l'é nominà a parte dal sécol ch'a fa XII e a l'era anfeodà ai marchèis aleràmich dël Bòsch. A l'é passà coma feod prima a la Comun-a 'd Lissandria, peui a la Repùblica ëd Genoa, peui ancora al Marcheisà ëd Monfrà. A j'ero doi borgà: la Vila Superior, con la cesa 'd San Pé e 'l castel ëd la famija genoèisa dj'Adorn, e la Vila Inferior, con ël borgh medieval e l'oratòri 'd San Bastian, anfeodà a la famija djë Suca e an séguit a cola dj'Adorn. A l'inissi dël Setsent a passa ansema al Monfrà al Ducà 'd Savòja, peui al Regn ëd Sardëgna.
D'apress a l'época dla dominassion fransèisa ëd Napoleon Bon-a-part, dël 1814 Silvan a torna ant ël Regn ëd Sardëgna, e dal 1859, an séguit a la riorganisassion aministrativa dël Decret Rattazzi (Lèj n.3702, 23 otóber 1859), a l'é aministrà sota a la Provinsa ëd Lissandria, al Sircondari ëd Neuve e al Mandament ëd Castlèt d'Òrba.
