Ij barbèt (o barba) a j'ero al prinsìpi ij predicator valdèis dl'età 'd mes. Coma dij predicator cristian indipendent (visadì, ch'a dipendìo nen da n'istitussion eclesiàstica), doi për doi, a travërsavo, dë scondion, ël teritòri che a l’avìo fidaje, e a fasio conòsse l'Evangeli 'd Gesù Crist, an butand ant le man dla gent la pura Paròla 'd Nosgnor (la Bibia). Parèj, a visitavo ij grup dij fidel ch'a j'ero via via formasse e as ancontravo con regolarità për discute ‘d chestion che riguardavo ël moviment valdèis, ch’a l’avìa spantiasse për tuta l’Euròpa.

Soa atività a l’era motobin arzigosa e soèns a finiva 'd manera tràgica a càusa dl'oposission dël clero dla Cesa catòlica e dl’Inquisission. Ij barba as preparavo për soa mission an leug stërmà ciamà scholae andova ch’a studiavo ij test bìblich.

La sernìa dël nòm “barba” a l’era për dësferensiesse dai prèive ch’as fasìo ciamè “padre”. An séguit, fra la gent, ël nòm “barbèt”, antrames ij catòlich, a l’era dovrà, ëd manera irònica, an rësguard a tùit ij protestant, e fin-a dj’ebreo.

Documentassion modìfica