Domènec Latorre i Soler

Domènec Latorre i Soler (les Corts, Barslon-a, 1893 - 1939) a l'é stàit un polìtich catalanista. Fieul ëd n'òmo rivà ant la capital catalan-a da Graus, già da giovo a l'é anscrivusse a l'Unió Catalanista e a l'ha guidà la formassion Patria Nova e a l'ha publicà "Intransigent" e "Subversió Nacionalista" (1918), con la colaborassion ëd sò amis amis Vicenç Albert Ballester. A l'é stàit butà an përzon për ëd manifestassion nassionalista tra 'l 1916 e 'l 1920. Coma militant nassionalista, a l'é stàit mèmber dël CADCI, un tra ij fondator ëd la Joventut Nacionalista La Falç, a l'ha 'dcò colaborà për l'Associació Protectora de l'Ensenyança Catalana e a l'é restà an contat con ij catalan ch'a vivìo an América. Ant j'ani dla Sgonda Repùblica Spagneula e la guèra sivila spagneula a l'ha travajà për la comun-a 'd Barslon-a. Dël 1939 a l'é stàit ampërzonà dai franchista e, dòp un fàuss process, a l'é stàit condanà a mòrt përchè indipendentista. A l'é stàit giustissià ant ël magg dël 1939 al camp ëd la Bota ansema a Daniel Cochs e Lluís Escaler i Espunyes. A l'é 'l pare dla professorëssa ëd catalan-a Roser Latorre i Gaia.