Edoardo Vercelletti stranomà Edver, nassù a Vaudié, auta Val Giss. Musicista e poeta an patois e an piemontèis.

Tuta soa euvra poética (na senten-a 'd travaj scrivù an aprepò quarant'agn) a l'é cujìa ant un volum nen publicà antitolà Giargiàtole ‘d mè banchèt.

Vaire soe poesìe a son staite publicà da Ij Brandé, da ‘l Bochèt, dal Cenàcolo, da Coumboscuro e dal Musicalbrandé.

A l'ha scrivù 'dcò për ël téater piemontèis: quatr Monòlogh, na Facessia an vers an quatr temp e na comedia an tre at, Sota l’orm.

Vercelletti a l'é stait un bon musicista e soe pi bele sodisfassion a l'ha avuje a le rapresentassion, al téater Rossini 'd Turin, dla Companìa 'd Casaleggio con Tèra monfrin-a ëd Nino CostaTèra monfrin-a, nòstra mare antica…» che a l'é n'omagi 'd Costa a le rèis monfrin-e dla mare, nassùa a Gabian, e dla fomna, nassùa a Nissa) e con Martin e Martineta, sempre ëd Costa, e Viva la sposa ëd Pinin Pacòt e Armand Motura; tre comedie con soa mùsica faita 'd canson e 'd romanze popolar, che a son staite part amportant për ël sucess ch'a l'ha avù nen mach an Piemont ma 'dcò an Mérica, quand Casaleggio a l'ha portà soa Companìa tra ij piemontèis migrà an cole tère.

A l'ha musicà 'dcò vaire canson piemontèise e vaire poesìe 'd sò patois dla Val Gran-a.

A l'é mòrt ai 9 ëd gené dël 1971.