Giacinto Gambirasio

Biografìa Giacinto Gambirasio a l'era nassù a Seriate, vzin a Bérghem dël 1896. A l'é vnù sìndich ëd sò pais che a l'avìa mach 23 agn. A l'era restà l'ùltim sìndich democràtich ëd la provinsa ëd Bérghem d'apress ëd la vnùa dël Fassism e a l'era dovusse dimëtte d'apress ëd n'agression. A l'era intrà ant ël Ducà ëd Piassa Pontida, a l'era vnù diretor dël giornal Giopì e a l'avìa dovertà la Casa del Giopì pròpi ëd fianch a la Casa del Fascio. Ant ël 1938 ël Ducà ëd Piassa Pontida a l'é stàit sarà. Gambirasio a l'é stàit arestà ant la Resistensa. D'apress ëd la guèra, a l'é torna stàit sìndich ëd Seriate e peui ëd Trescore Balneario. A l'ha sempe denunsià la partitocrassìa. A l'é mòrt dël 1971. Euvre Le soe cuìje ëd poesie bërgamasche a son: La bisaccia del perditempo (1935); La bisaccia del pellegrino, (1942); La bisaccia del cantastorie (1946); Preghiere (1957). Angele Dei Ant la poesìa Angele Dei ël Gambirasio a parla dla religiosità sempia dij Cé. L'inissi: “ Angele Dei, o Àngel del Signùr che te sé sèmper al mé fiànch, dal dé che só nassìt, se mé te vède miga, se me dösmentéghe ... ” —Angele Dei La botiglia del lacc Ant la poesìa La botiglia del lacc ël Gambirasio a torna ai temp ëd la resistensa. L'inissi: “ Da ü mis, töte i matine, l'éra là al portù de Sant'Àgata, precisa ai sèt e mèsa; la sunàa, decisa, ol campanèl. Rümùr ... ” —La botiglia del lacc Arferiment bibliogràfich për chi a veul fé dj'arserche pì ancreuse Region Lombardìa - Antologia della poesia nelle lingue e nei dialetti lombardi Arferiment