Giuseppe Bonandrini

Biografìa Giuseppe Bonandrini a l'era nassù a Casnigo dël 1867, a l'era laureasse médich a Pavìa e a l'avìa esersità la profession a Piazzatorre, andoa a l'é mòrt dël 1940. A l'é stàit responsàbil dël Ducà ëd Piassa Pòntida, n'associassion che a l'ha com but la tùa dla parlà bërgamasca. Euvre N'edission ëd le soe euvre as treuva ambelessì, con na biografìa detà dal fieul Fernando: Sonetti in vernacolo. A fà ol dotùr Ant el sonèt A fà ol dotùr, a-i é na cita ciadeuvra d'auto-ironìa. L'inissi: “ A fà ol dotùr a l'è ü mester da cà ... sèmper col cör söspis ... A i è troàde a caso i ure de pödì possà a trà 'mpó 'l fiàt in pas, sènsa secade. ... ” —A fà ol dotùr Ültem dé de Carneàl Ant el sonèt Ültem dé de Carneàl, ël Bonandrini a së scusa ëd nen podèj presensié al Ducà ëd Piassa Pontida. L'inissi: “ E fiòca ... e fiòca ... 'Ncö só stöf, pié ras e de fastöde ... e de malenconéa ... Fò da la pórta a pòss cassà gna 'l nas per vègn a gód la òsta compagnéa ... ... ” —Ültem dé de Carneàl Arferiment bibliogràfich për chi a veul fé dj'arserche pì ancreuse Region Lombardìa - Antologia della poesia nelle lingue e nei dialetti lombardi Arferiment