Guido Gozzano

Poeta, dzortut an lenga italian-a ma ëdcò an piemontèis.
Guido Gozzano a l'era nassù a Turin ël 19 dë dzèmber dël 1883, ant ël palass ëd contrà Bertolotti 2, e a l'é mòrt a Turin ël 9 d'agost dël 1916, an contrà Cibrario 65.

Gozzano a l'era anscrivusse a la facoltà ëd drit, ma a l'é mai laureasse. Për sòn a l'era ciamà avocat da chèich sò conossent.

A l'ha ëdcò colaborà ai giornaj Il Momento e La Donna. Ansema a Eugenio Colmo e Amalia Guglielminetti a l'é stàit antra ij fondador dël bimensil satìrich e antërventista Il Numero. D'Amalia Guglielminetti a l'ha voltà an piemontèis ël sonèt Le oscure, con ël tìtol Ij toton.

Për soagnesse da la consunsion, dont a l'era malavi, durant j'istà dël 1906 e 1907 Gozzano a l'ha sogiornà vàire vire an val d'Ayas.

Euvre modìfica

  • La via del rifugio (1907)
  • I colloqui (1911)
  • I tre talismani (1914)
  • Verso la cuna del mondo. Lettere dall'India (1917)
  • L'altare del passato (1917)
  • La principessa si sposa (1918)
  • L'ultima traccia (1919)
  • Primavere romantiche (1924)
  • Cara Torino (1974)