Scritris an lenga italian-a. Natalia Levi Ginzburg a l'era nassùa a Palerm ël 14 ëd luj dël 1916, an na famija ebrea ëd rèis triestin-e.
Sò pare Giuseppe Levi a l'era professor universitari e a sarà peui ampërzonà për antifassism.
Natalia a l'ha ancaminà motobin tòst a scrive e a l'ha publicà soa prima conta a disdeut agn: I bambini, an sl'arvista Solaria.
Dël 1938 a l'ha marià Leone Ginzburg, professor universitari ëd literatura russa e colaborador ant la ca editris ëd Giulio Einaudi.
Con ël cognòm ëd sò òm la scritris a sot-signërà soe euvre.
Dal 1940 al 1943 monsù e madamin Ginzburg a l'han vivù ant un paisòt ëd j'Abruss, andoa a son ëstàit mandà al confin.
Ambelessì Natalia a l'ha scrivù sò prim romanz, La strada che va in città, publicà dël 1942 da Einaudi e sot-signà, për via dle laj rassiaj, con lë stranòm Alessandra Tornimparte.
Apress la mòrt ëd sò òm, massà dai fassista an fërvé 1944, la scritris a tramuda a Turin, andoa a taca torna a travajé për la ca editris Einaudi, ch'a publichërà tuti ij sò lìber.
Dël 1947 a-i seurt sò scond romanz, È stato così.
Dal 1950 a ancamin-a un perìod ëd bondosa produssion literaria.
Durant un sogiorn a Londra, anté che sò scond òm Gabriele Baldini a dirigìa l'Anstitù italian ëd coltura, a scriv Le voci della sera, surtì dël 1961.
Dël 1983 Natalia Ginzburg a l'é stàita elegiùa al parlament tanme indipendenta an le liste dël Pci.
La scritris a l'é mòrta a Roma ël 7 d'otóber dël 1991.
