L'orìgin roman-a 'd Quargnent a l'é testimonià da citassion ëstòriche e da artrovament archeològich, antra ij quaj na làpida sepolcral roman-a ch'a cita la gens Posilla, un grup ëd famije ansediasse a Derthona (ancheuj Torton-a) ant ël 200 prima 'd Crist. La basìlica ëd San Dalmassi A l'é fàcil ch'ël vilage a sia stàit fondà tanme camp militar an posission stratégica për controlé le tribù ligurin-e djë Statielli ch'a popolavo la region ëd l'Apenin e dël Monfrà. A l'é peui mantnusse coma borgh agrìcol e as pensa ch'ël topònim a peusse derivé da la paròla Quadraginta (quaranta) për indiché 'l nùmer dë jùger ch'a formavo ij fond rùstich. Sò teritòri dël pais a restava sota al munissipi ëd Hasta Pompeia (ancheuj Ast). D'apress a la cadùa dl'Imperi Roman, Quargnent a finiss për resté sota la giurisdission dël vësco-cont d'Ast, tant che ancora dël sécol ch'a fa XI ël pais a marcava ël confin oriental ëd la Diòcesi d'Ast[2]. Ant l'Àuta Età ëd mes (a-i é chi a dis ant l'ann 907), j'arlìquie dël màrtir cristian san Dalmassi a son stàite traslà ant ël pais për volèj dël vësco astèis Audas, ch'a vorìa difendle da le incursion sarasin-e che an col temp a molestavo 'l borgh ëd Pedona (l'atual Borgh San Dalmass). Quargnent a l'é stàit ogèt ëd privilegi reaj e imperiaj: dël 935 ij re d'Italia Berengari e Adalbert a l'han instituì an pais un mercà da tnisse al dì dle Calende 'd minca mèis. Ai temp ëd le gran controversie antra Imperator, Papa e Comun-e dla sconda metà dël aécol ch'a fa XII, quaranta famije 'd Quargnent a l'han pijà part a la fondassion ëd la neuva sità 'd Lissandria, për disposission dël vësco d'Ast. Ant ël sécol ch'a fa XIII, ël pais a passa sota la giurisdission ëd la Diòcesi 'd Lissandria.
La stòria dël pais a segue cola dlë vzin capleugh: Comun-a contra Federich I Barbarossa, ch'a l'avìa stabilì pròpri a Quargnent sò quarté general, a subiss la rappresaglia dl'Imperator che dòp un tentativ falì d'assedi a la sità 'd Lissandria, a l'ha dëit feu e drocà ël castel dël pais, mai pì riedificà. Quargnent a l'é an séguit passà a la dominassion dël Ducà 'd Milan, sota ai Viscont e peui a jë Sfòrsa, che a l'han anfeodala a la famija dij Teletuin ëd Belguard. Ij sécoj ch'a fan XVI e XVII a vedo 'l pais scombinà dai disastr ëd le guère franch-espagneule. A l'inissi dël Setsent, an séguit a la Guèra 'd Sucession Ëspagneula e al sucessiv Tratà d'Utrecht (1713), Quargnent a ven cedùa al Ducà 'd Savòja 'd Vitòrio Medeo II, che pòch pì tard, dël 1720, a dven ël Regn ëd Sardëgna. Dël 1723 ël pais a passa an feod a la marchèisa Cùtica 'd [[Cassèine]. D'apress a l'época dla dominassion fransèisa ëd Napoleon Bon-a-part, dël 1814 a torna ant ël Regn ëd Sardëgna e a l'é aministrà sota a la Division (peui Provinsa) ëd Lissandria, a la Provinsa (peui Sircondari) ëd Lissandria e al Mandament ëd Flissan.
