Erbo àut fin a 20-25 méter. Scòrsa gris brun-a, chërpà an manera ancreusa con l'età ant ël sens dla longheur. Feuje compòsite, longhe fin a 20-35 cm, formà da 'd fujëtte su në stech verd sentral; a seurto fòra bastansa tard a la prima, ansema a le fior.
Coste a son bianche e argropà an rape.
As na sent ël përfum ëdcò da assè leugn.
Ij frut a smijo 'd faseuj scur; a conten-o dle smens assè dure e a forma ëd dischet. Motobin dë spin-e dzortut ant ij branch pi giovo.
La pianta a chërs an pressa, sò bòsch a l'é arzistent e a traten bin ël teren, con soe rèis potente e slargà findi a 10 o 20 méter dantorn a la sëppa.
A chërs daspërtut, anfestanta, an espansion.
A l'é stàita amportà an Euròpa dël 1600, da jë Stat Unì orientaj an Fransa. An Italia a l'é stàita amportà doi sécoj apress. A së spantia a spèise dle piante nostran-e.
Botànica an piemontèis (2014) - soagnà da Claudio Santacroce (Santacros ëd Civass) - Da Elenco delle piante crescenti ne' contorni di Torino (1800) ëd Gioann Batista Balbis
.jpg)
