Trabuch

Ël trabuch a l'é n'amzura ëd longhëssa dovrà 'dcò 'n Piemont fin dal Medioev, corispondent a 3,086 méter. A l'é tan me 6 pé liprand e a l'é na sot-amzura dël mij. Për trabuché cheicòs as dovrava na cana dura (ò pì cane) longa 'n trabuch. A l'era 'dcò dovrà 'n Lombardìa e Sardegna. L' amzura a podava varié da 'n pòst a l'àut: për esempi 'nt ël novarèis e 'nt ël milanèis a l'era meno che 3 méter mentre 'n Sardegna a lo sobrava 'd chej centin. Miraco l'esempi pì vej dë st'amzura a ven da 'n contrat astësan dël 755, andoa 'l trabuch as conòss bin nen mach coma unità ma pròpe già coma técnica d'amzurạ. Ël test an latin dël contrat a parla 'd percie, ma butand an consideran che l'amzura dla percia italian-a 'd coj temp-là a resta truch e branca cola dël trabuch piemontèis (e che la sot-amzura dovrà a l'é 'l pé liprand), a l'é belfé che as tratèissa pro 'd trabuch. Orìgin Ël trabuch piemontèis a resta n'evolussion ëd la percia roman-a (2,964 méter), antramentr che l'espression percia an Piemont a la passa a indiché l'amzura dël dobi trabuch (6,165192 méter) e a ven ciamà percia turinèisa. Proverbi An Piemont ël trabuch a l'é restà an vàire espression proverbiaj. Dé man al trabuch (visadì svende a la gròssa) Sertidun, a dejne na branca a na veulo 'n trabuch Arferiment Për chi ch'a veul fé arserche pì ancreuse Gibelli, Luciano (1999). Dnans ch'a fassa neuit. Turin: Priuli & Verlucca. ISBN 88-8068-113-3. Vergano, Lodovico (1990). Storia di Asti. Cavlimor: Gribàud editor.