Un trovàu o trovador (an ossitan trobador) a l'era un poèta, e/o cantant, durant l'Età mezanna, an Occitània, an Catalogna, an Aragon, Lombardia e Galìssia-Portugal. El termo de trobador as dreuva për designer j'artista che s'esprimivo an ossitan (dël Lemosin, dl'Auvergna, dla Provensa). La version fomnina del trovàu a l'é la trobairitz.

El tèrmo trovàu a l’é atestà dël sécol XII en Pero d’Auvergna. La paròla as forma a partì dal verb trobar (trové) che an ossitan antich significava ëdcò compone, inventé. Ël mòt trobador a l’é stàit adatà an fransèis dël sécol XVI, an efet a l’é mensionà dël 1575 ant ël sens ëd poèta lìric cortèis an lenga d’òc dij sécoj XII e XIII.