Carlo Bianco

Carlo Bianco a l'era nà a Barge ai 10 d'avril 1795. Sò pare Giovanni Battista, avocat a Turin, a l'era stàit fàit pòchi agn prima cont ëd Saint-Jorioz da re Vitòrio Medeo III. Carlo a l'avìa ancaminà jë studi ëd drit a l'università ëd Turin; rivaje la restaurassion, a l'é stàit anandià a la cariera militar. Dël 1815 a l'era sot-tenent e doi agn apress tenent ant ij dragon dël re. Ëd mars 1821 a Lissandria a l'ha contribuì a angagé sò regiment ant ël moviment constitussional. A l'ha fàit part ëd la gionta arvolussionaria ëd cola sità, a l'ha combatù a Noara e a Borghi, peui a l'é andà an esili an Spagna, colpì an soa assensa da la condana a mòrt. A l'é andàit an Catalògna, a Màlaga, a Gibiltèra; peui a l'é partì për la Grecia fin-a a ch'a l'ha trovà arpar a Malta. Ambelessì a l'é dedicasse a jë studi dë stòria e d'art militar e a l'ha butà giù un sò tratà an sla guèra ansuressional për bande: a l'ha livrà s'euvra a la fin d'ost 1829 e a l'ha publicala an Fransa l'ann apress. An Fransa a l'é stàit cap e animator dle sete dj'Apofasimeni. A l'é peui intrà ant ël moviment arvolussionari, prima con Buonarroti, peui con Mazzini e la Giovo Italia. Partì torna për la Svìssera e peui a Brussel, finì an miseria e pien ëd débit, dël 1843 a l'é massasse an campand-se ant un canal. Sò còrp a l'é stàit artrovà ai 16 ëd giugn 1843. Euvre prinsipaj Manuale pratico del rivoluzionario italiano desunto dal trattato sulla guerra d'insurrezione per bande (1833).