Emerich ëd Quart

Emerich ëd Car a l'era nassù al castel ëd Car anviron dl'ann 1255, d'lë sgnor Giaco. A l'ha avù quatr frej: Giaco, ch'a l'ha goernà ël nòm e la dissendensa dla famija; Ajmon, vësco ëd Gëneva; Enrich, prevòst ëd la catedral d'Osta dal 1288 al 1318; Gulielm, arsidiàcon dla catedral d'Osta. Già da masnà Emerich as fasìa armarché për soa passion ant lë studié. An vorend ëstudié teologìa, a l'é dotorasse a l'università; peui a l'é rintrà a Car. A l'é intrà al monasté dij canònich ëd Sant Ors, ch'a l'era ant ij domini dla famija Car e andoa da pì che 'n sécol as osservava la régola agustinian-a, për completé soa educassion. Tòst a l'ha fàit ambelessì soa profession religiosa, a l'ha arseivù l'ordinassion e a l'é dventà canònich ëd Sant Ors. L'episcopà Mòrtie ël vësco d'Osta, dl'otóber 1301 Emerich a l'ha suceduje. Con në strument dij 19 avril 1303, a l'ha creà la paròchia ëd Brèissogne. Dël 1304 a l'ha fàit tiré su na capela antitlà a san Bias, davzin a la Colegià e al cioché dël Borgh d'Osta, ch'a l'ha durà findi al 1676. A l'ha stabilì che an soa diòcesi as selebrèissa torna con amportansa la festa dla Concession ëd Marìa. A l'é mòrt al 1m dë stèmber 1313 e a l'é stàit sotrà ant la capela dla Concession, daré dël còro dla catedral d'Osta. Dël 1551 soe relichie a son ëstàite tramudà ant la cripta dla catedral. Ant ël 1817, an na neuva cassia, ij sò rest a son ëstàit piassà ant un përtus ant la muraja dël còro. Ai 14 ëd luj dël 1881, Emerich ëd Car a l'é stàit beatificà da Leon XIII. Bibliografìa Pedrini, Ennio (1965). Passeggiata tra i castelli (Val d'Aosta). Turin: Editoriale Pedrini.