Joseph Otto Stokart Bernkopf

Nassù a Klein Przilep, un cit vilage an Boemia, ij 23 ëd gené dël 1766, Joseph Otto Stokart Bernkopf a vnisìa da na famija d'ufissiaj dl'esèrcit: so pare-grand a l'era stàit capitani e sò bis-grand colonel e parèj vàire d'àutri dij sò cé. La tradission a l'era stàita anterompùa da sò pare, ch'a l'era dedicasse al comersi an Boemia. A des agn Joseph Otto a l'é admetù a la Real Amperial Wiener Neustädter Academie. Des agn apress a na seurt cadet alfé e a l'é assignà al regiment ëd cavalerìa nùmer 47 F. Kinski. Dël 1788-1789 a pija part con sò regiment a la guèra contra ij Turch. Për ij doi agn apress a l'é ufissial ëd lien ant la division dël feldmarëssal prinsi Reuss. Ij 2 d'ost 1790 a l'é mariasse con Ana Leopoldin-a Scherzin, dont a l'avrà dódes masnà (Wilhem, 1791; Anna, 1793; Karl, 1796; Josepha, 1798; Francisca, 1802; Elisabeth, 1803; Ferdinand, 1804; Karoline, 1809; Johan, 1810; Emanuel, 1812; Sophie, 1817; Adolph, 1818). A lë s-ciòp ëd la guèra contra la Fransa as fa noté ant ij combatiment vagnà an Engadin-a e con soa companìa ëd croat ant ël regiment F. Kinski a sfonda na linia fransèisa an sël fium Inn. Chèich mèis apress, dël giugn 1799, ij fransèis a pijo torna l'ofensiva e a blòco j'austrìach ant le combe a nòrd dël San Gotard. Capitani Bernkopf a riess a mné fòra dël sercc dij nemis (da Gesseney a Urseren) dodesmila soldà a travers ij senté. Sò regiment a riva an Piemont ant ij di che l'armada fransèisa a l'é batùa daj cosach ëd Suvorov e da j'amperiaj. Ij croat dl'F. Kinski a scasso ij fransèis d'la Val d'Osta e Bernkopf a arsèiv ël comand dël fòrt ëd Bard dal feldmarëssal leu-tenent Kadik. Ij 2 ëd giugn 1800 a l'é pijà përzoné, séguit a la capitolassion onorèivol dël fòrt; a l'é liberà con në scambi ël 1m ëd novèmber. Për soa condòta esemplar durant l'assedi, ij 21 d'ost 1801 a l'é decorà con la cros ëd sivalié dël cit Órdin militar ëd Marìa Teresa; a arsèiv ël tìtol ëd baron. Dël 1812 a l'é comandant dël cordon ëd difèisa dl'Àustria superior a Ried. La cariera Soa cariera a l'é andàita pian, conforma a le régole: 1m dë stèmber 1787: alfé; 13 dë dzèmber 1788: sot-tenent; 21 ëd mars 1793: tenent; 22 ëd mars 1797: capitani; 31 ëd giugn 1799: capitani avansà; 1m dë stèmber 1805: magior ëd IV gré; 1m dë dzèmber 1805: magior ëd III gré; 28 ëd giugn 1807: magior ëd II gré: 27 ëd maj 1809: magior ëd I gré; 18 d'avril 1812: tenent colonel; 10 ëd fërvé 1819: tenent colonel avansà. A l'é butà an pension ij 15 ëd giugn dël 1825 con ël gré ëd colonel e në s-cianchet ëd 1200 fiorin, apress avèj servì sota j'amperador Giusep II, Leopold II, Fransesch II, an pas e dzortut an guèra. As artira a Wildshut, ant la comba dl'Inn, anté ch'a meuir ij 2 d'ost dël 1833.