Ël langhèt (o ëdcò langareul) a l'é un dialèt dla Lenga piemontèisa parlà ant la region stòrica dle Langhe. A l'é un dij dialèt orientaj dël Piemontèis e a l'ha dj'influense dla Lenga lìgura e dj'arcaism ch'a lo rendo un pòch diferent da d'àutre variant ëd costa lenga-sì. Vàire studios a diso che ël monregalèis (ël dialèt dël Mondvì) a farìa part ëd costa varietà.

Caraterìstiche

modìfica

Tra le vàire caraterìstiche ch' i trovoma ant ël langhèt a-i peulo essje:

  • Passagi d'la /a/ tònica a la /o/ duverta (A tònica velarisà):
    • muraja > muròja
  • Passagi d'la /s/ a la /sc/ tìpica lìgura:
    • seurte > scieurte
  • Passagi d'la /l/ a la /r/, tìpich ëd tanti dialèt conservativ dël Nòrd Italia:
    • ël can > ër can
    • Alba > Arba
  • Passagi d'la /s/ a la /z/:
    • Srèj > Zré
    • ëd sà > ëd zà
  • Trasformassion dël Latin /ct/ in /cc/:
    • neuit > neucc
  • Dle vire la /u/ a dventa /i/ e la /i/ as trasforma ant un ditongh:
    • Turin > Tirèin
  • Ij grup consonant latin /bl/ e /pl/ as trasformo an /c/ dossa:
    • pieuve > cieuve (lìgur: ciêuve)
    • bianch > gianch (lìgur: gianco)
  • El sòn /g/ a peul dventé /z/
  • As treuvo paròle diferente d'la parlà stàndard:
    • Vardé = Baiché (confronté l'ossitan beicar)
    • Andova = a landa
  • As deuvra pì 'd soens la negassion pa che nen

Ma s'i contoma pa cole particolarità fonétiche e lessicaj, la sintassi a l'é pitòst fidela a la koinè piemontèisa e bin diferenta da cola lìgura.

Proverbi an langhèt

modìfica
  • S'o sraina ëd neucc, ër bel tèimp o dura paid ëd in euv cheucc.

Visadì: S' a dventa bel ëd neuit, ël bel temp a dura bele coma 'n euv cheuit.