Pitàgora

Pitàgora Pitàgora, matemàtich e filòsof, a l'é motobin avosà, dzortut për soa scòla matemàtica. La vita Pitàgora a l'é nassù ant l'ìsola ëd Samo ant ël 572 prima ëd Nosgnor e peui për ëd rason polìtiche a l'ha chità l'Asia minor. A sarìa stàit anlev ëd Talete e ëd sò dissìpol Anassimandr. A l'ha studià për un perìod an Egit, a sarìa stàit a Babilònia, e a la fin a l'ha tramudà a Croton, an Calabria, che antlora a l'era na colònia greca. Ambelessì a l'é trovasse un patron, Milon, e a soa ca a l'ha fondà la sossietà dij pitagòrich. A l'é mòrt ant ël 501 prima ëd Nosgnor. Ël pensé Pitàgora a l'é nurisse dle teorìe sientìfiche ëd Talete, dzortut ëd soa concession dla geometrìa. A pensava tut a fussa nùmer e a partagiava la matemàtica an quatr capitoj: aritmética, geometrìa, mùsica e astronomìa. A l'ha dsernù quatr element: feu, eva, tèra e aria. A pòrto sò nòm Ël teorema ëd Pitàgora: A² + B² = C² Tàula pitagòrica. Terno pitagòrich. Teorema ëd Pitàgora (ch'a l'é la rason prinsipal ëd soa nomea al dì d'ancheuj).