L'orìgin dla scòla d'aplicassion a armonta al 1739, cand a son ëstàite creà a Turin dle scòle teòriche-pràtiche ch'a l'han peui ciamà Scòla d'artijerìa e fortificassion.
Dal 1800 al 1814 la scòla a l'ha fonsionà a Càliari.
Dël 1822 a l'é stàita ciamà Scòla teòrica d'aplicassion për j'ufissiaj dël còrp real d'artijerìa.
Dël 1824 a l'é stàita creà na scòla dl'istess tipo për ël geni, che des agn apress a l'é stàita gionzùa a l'àutra, sota la denominassion dë Scòla complementar.
Abolìa ant ël 1848, a l'é stàita torna ativà apress la campagna dl'ann dòp.
Dël 1851 a l'é stàita rampiassà da na Scòla complementar ëd doi agn.
Ant ël 1863 a l'é ciamasse Scòla d'aplicassion për j'arme d'artijerìa e geni.
A l'é restà sarà durant la prima guèra mondial e a l'ha torna duvertà finìa la guèra.
Abolìa ant ël 1924, dël 1928 a l'é stàita torna ativà tanme Scòla d'aplicassion d'artijerìa e geni.
|