Cornajass

Un Cornajass a l'é n' osel 'd la tinta d'un Capel da Preve. A l'é soens ansima nostre teste mentre ch'a braja con sua vos gnarda e bruta. Gnun a riess a ciape-lo përché a vola sempre tròp an sù. It peule ciape-lo mach quande ch'a i-é la nebia, e ch' a l'é d'obligà ëd volé bas. E it peule ciape-lo për la gola.

A l'é soens an 'sla ponta 'd na rama, mentre ch'ai dis al Merlo : << Bòja fauss com ch'it ses neir!>>. Ij Cornajass a son gram da mangé, e gnanca le volp a lo veulo. Forsi a lo mangio mach ij Rat.

Cornajassa l'é 'l nòm ëd mia famija, che a peul avej 500 ani come 1000, vist che a l'é fòrt possibil che a riva da un latin "Cornelius", che a j'era 'd sicur un soldà roman che a l'é vnù a rompe le bale ai nòstri cé ambelessì an Piemont. Magara aj'era un polissiòt ( nen un polisson), a a fasìa già le multe con l'autovelox, o a controlava che le buse dij cavaj a drochèiso bin për tera, sensa fé tanti sbrinc! Òpura che j'aso a marcèiso con le gambe për tèra, e nen a n'aira, come che a fan ij nòstri aso d'adess. Passiensa và. Andoma anans.