Vincenzo Gioberti

Vincenzo Gioberti a l'era un filòsof d'idèje liberaj.
A l'era nassù a Turin ël 5 d'avril dël 1801. Mòrtie ij sò che chiel a l'era ancor motobin giovo, Gioberti a l'ha studià teologìa e a l'é stàit ordinà prèive dël 1825. Dal 1826 a l'é vnù caplan real.

Davzin a j'idèje ëd Mazzini, dël 1833 a l'é stàit arestà e forsà a andé an esili, prima a Paris, antra otóber 1833 e dzèmber 1834, peui a Brussel, anté ch'a mostrava filosofìa e stòria fin-a a luj 1845.

J'aveniment dël 1848 a l'han arportalo a Turin e a l'é stàit diputà, ministr e pressident dël consèj dël regn ëd Sardëgna. Tutun, ël faliment ëd la polìtica neo-guelfa a l'ha torna mnalo a l'esili.
A l'é mòrt a Paris ël 26 d'otóber dël 1852.

Un dij prinsipi a rèis dël pensé filosòfich ëd Gioberti a l'é la vrità 'me tradission e arvelassion.
An polìtica, sò proget a l'era na federassion dë stat an Italia, con a cap ël vësco ëd Roma. A l'é ëdcò autor ëd tòni an lenga piemontèisa.