Distribussion ëd l'alfabet sirìlich ant ël mond

L'alfabet sirìlich a l'é l'alfabet dovrà për scrive vàire lenghe slave (ël bieloruss, ël serb, ël bùlgar, ël macédon, ël russi, ël ruten e l'ucràin) e dle lenghe pa slave parlà an chèiche dle ex-Repùbliche dl'Union Soviética e ant la Federassion russa.

A l'é ël ters alfabet ufissial ëd l'Union Europenga.

Le vërsion moderne an usagi ancheuj an vàire paìs ëd l'Europa oriental a derivo da un prim alfabet comun, ma a l'han avù ant ij sécoj vàire modìfiche, sia ant la grafìa sia ant la prononsia.

Orìgin modìfica

L'alfabet sirìlich a deriva da l'alfabeto glagolìtich, dovrà dël sécol ch'a fà IX e anventà dai frèj Sant Sìril e San Metòdi, ch'a rivavo da Tessalònica (a coj temp teritòri dl'Imper Bisantin).

I caràter a son le variassion dël grech ëd Bisansi. Cheidun, dzortut coj ch'a rapresento dij son ch'a esisto pa ant ël grech ëd l'Età ëd mes, a conservo la forma originala glagolìtica.

Combin ch'a sia generalment acetà che l'alfabet glagolìtich a sia stàit anventà da San Sìril e San Metòdi, j'orìgin dël vèj alfabet sirìlich a son pa anco' ciàire.