La cesa parochial ëd San MartinLa prima sorgiss ch'a documenta l'esistensa dël pais a l'é 'n làssit ëd l'ann 1003 ant ël qual ël marchèis Adalbert ëd la dinastìa obertenga a lassava Casadego an don al monasté 'd Santa Maria 'd Castion a Parma. Col frassionament dij teritòri dla Marca Obertenga, Casalegio a finiss prima sota la giurisdission parsial dij marchèis ëd Paròd e peui dij marchèis dël Monfrà. An sla somità 'd na colin-a a s'aussa 'n castel, dont le part pì vèje a armonto ai sécoj ch'a fa XI-XII. La posission ëd l'abità a l'era stratégica për controlé ij tràfich arlongh a le strà ch'a mnavo dal Piemont a la Liguria. A parte dal Tërzent con la dinastìa dij Paleòlogh, ël pais a fa part për sécoj dël Marcheisà dël Monfrà. Dal Quatsent, ël teritòri 'd Casalegio a l'ha vëdù ël passagi 'd vàire esèrcit stangé an séguit ai ciacòt antra le famije genoèise e a jë scontr antra l'armà fransèisa e cola imperial ëd Carl V d'Asburgh. Dël Sinchsent ël Marcheisà a passa ai Gonsaga, duca 'd Màntoa, ch'a anvesto la famija Spìnola tanme garant ëd sò domini. Dël Setsent ël Monfrà a passa sota al Ducà 'd Savòja, peui Regn ëd Sardëgna, e 'l feod ëd Casalegio a passa a la famija Fieschi, peui ai Ristori e a la fin a la famija Guija, ch'a l'é ancora ancheuj an possess dël castel.
D'apress a l'época dla dominassion fransèisa ëd Napoleon Bon-a-part, dël 1815 Casalegio a torna ant ël Regn ëd Sardëgna, e dal 1859, an séguit a la riorganisassion aministrativa dël Decret Rattazzi (Lèj n.3702, 23 otóber 1859), a l'é aministrà sota a la Provinsa ëd Lissandria, al Sircondari ëd Neuve e al Mandament ëd Castlèt d'Òrba.
