|
La costanta ëd Planck, ëd sòlit denotà con h, a l'é na costanta fìsica dont ël valor a l'é
 .
A l'ha comparì për la prima vira an na publicassion ëd Planck dël 1900.
An efet, pr'ëspieghé la distribussion ëspetral dl'energìa eletromagnética ant un creus con parèj a temperadura uniforma e costanta, Planck a l'ha formolà l'ipòtesi che n'onda monocromàtrica ëd frequensa ν a peul esse emëttùa o surbìa mach con n'energìa mùltipla d'hν.
Pi tard Einstein, ocupand-se dl'antërpretassion dl'efet fotoelétrich a l'ha dësvlupà ancor pi l'ipòtesi ëd Planck, atribuend le dëscontinuità dl'energìa a l'ha strutura midema dj'onde eletromagnétiche e nen a 'd mecanism particolar d'emission e 'd surbiment.
Scond Einstein, n'onda eletromagnética monocromàtica ëd frequensa ν a dev consideresse constituìa dal fluss d'un bocc d'oget uguaj (ij foton) mincadun ch'a pòrta n'energìa E=hν.
|
