Le prime sorgiss ch'a documento la presensa 'd Montad a armonto a l'Età 'd Mes, quand che dël 1164 as fa mension ant ën diplòma imperial dël topònim Ambo Carpineta. L'istess a suced a l'inissi dël Tërzent, quand che Bonifass ëd Monfrà a reclama da la Comun-a 'd Lissandria la restitussion ëd chèich località, antra le quaj Utriusque Carpaneti. Sòn a vorìa dì che Montad, conossùa tanme Carpnèj Inferior, a esistìa dagià tanme borgh ma che a l'era ancora nen dësvlupasse a basta da merité 'n nòm autònom. A-i dovìa esse 'n castel dotà 'd fortificassion e fossà. Dël 1203 Bonifass a signa n'acòrdi con Lissandria: Carpnèj a resta part dël Marcheisà ëd Monfrà, mentre che Montad a resta lijà a la comun-a lissandrin-a. Sòn a influenserà la stòria dël pais përché Montad a seguirà për sécoj le sòrt lissandrin-e, anfluensà da la dominassion dël Ducà 'd Milan, peui djë spagneuj e dj'austrìach, për passé sota ai Savòja dël Setsent.
D'apress a l'época dla dominassion fransèisa ëd Napoleon Bon-a-part, dël 1815 Montad a torna ant ël Regn ëd Sardëgna e a ven peui aministrà sota a la Division (peui Provinsa) ëd Lissandria, a la Provinsa (peui Sircondari) d'Àich e al Mandament ëd Carpnèj.