Ël castelorìgin ëd San Cristòfi a peulo armonté a l'època roman-a, quand ch'ël pais as trovava an sna strà ch'a mnava da la sità 'd Libarna a l'area djë Statielli, na tribù ligurin-a ch'a fasìa part dij Ligurin Montan. Ant l'Àuta Età 'd Mès, për soa importansa comersial e stratégica a l'era dësvlupasse tanme borgh fortifià, fornì 'd muraje, fossà e bastion. An viscand un feu an sla sima 'd na tor ëd session iregolar, ancora esistenta ancheuj, as segnalavo a àutre tor ëd j'anviron ij privo dle scoribande sarasin-e. Ël teritòri a fasìa part dij possediment dij marchèis ëd Paròd, ai temp ëd la Marca Obertenga; dël 1313 a passa a jë Spìnola 'd Lùcoli. Dël 1323 l'imperador Enrich VII a don-a 'l pais an feod a Opissin Spìnola, ch'a na fa un dij pì important Feod Imperiaj, feod ch'a dipendìo diretament da l'Imperi Roman Sacrà e ch'a l'ero assé spantià ant ël teritòri dl'Oltragiov, lijà a la Repùblica 'd Génoa. Dël sécol ch'a fa XVII, San Cristòfi a l'é pì vire ocupà da j'esercit an guèra, an particular da le trupe dij Savòja. A la fin dël sécol, ël feod a passa da jë Spìnola ai Dòria 'd Montondé e a resta Feod Imperial fin-a al 1736, quand ch'a passa sota al Regn ëd Sardëgna.
D'apress a l'época dla dominassion fransèisa ëd Napoleon Bon-a-part, dël 1815 San Cristòfi a torna ant ël Regn ëd Sardëgna, e dal 1859, an séguit a la riorganisassion aministrativa dël Decret Rattazzi (Lèj n.3702, 23 otóber 1859), a l'é aministrà sota a la Provinsa ëd Lissandria, al Sircondari ëd Neuve e al Mandament ëd Castlèt d'Òrba.
-castello7.jpg)
.jpg)
