Carlo Cattaneo (matemàtich)

Matemàtich. Carlo Cattaneo a l'era nà a San Giòrs Piasentin ai 31 d'otóber dël 1911 e a a l'é mòrt a Roma ai 7 ëd mars dël 1979. A l'avìa fàit a Roma jë studi clàssich e l'università, an laoreandse an angegnerìa dël 1934 e an matemàtica dël 1936. Sò relator a l'era Tullio Levi-Civita. Antra j'àutri magìster a l'ha avù Enrico Bompiani, Guido Castelnuovo, Enrico Fermi, Mauro Picone, Francesco Severi e Antonio Signorini, dont a l'era gropà an manera particolar. Ël giovo Cattaneo a l'é stàit anviarà a l'arserca da Levi-Civita. Dël 1938 Cattaneo a l'é stàit assistent ëd Mecànica rassional e dël 1939 a l'era ancarià dl'ansegnament ëd Fìsica matemàtica, ch'a l'ha goernà sensa anterussion fin-a al 1949. Ai 28 ëd fërvé dël 1949 a l'é stàit ciamà a la càtedra ëd Mecànica rassional a l'Università ëd Pisa. Dël 1959 a l'é tornà a Roma për sucedje a Signorini ant l'ansegnament ëd Mecànica rassional, che Cattaneo a l'ha mantnù fin-a al 1975, cand a l'ha tramudà a la càtedra ëd Teorìe relativìstiche. A l'era marià con Ida Gasparini, ëdcò chila matemàtica, e a l'ha avù sinch masnà: Maria Bice, Giulia Maria, Olga, Antonino e Gianluca. Sò travaj Ël travaj sientìfich ëd Carlo Cattaneo a l'ha rësguardà vàire argoment ëd mecànica e ëd fìsica matemàtica; sò camp d'arserca preferì a l'é stàita la teorìa dla relatività, a la qual a l'ha dedicà ij vint agn dal 1958 a soa mòrt. A l'era mèmber dël Comità antërnassional an sla relatività general e la gravitassion dal 1962, sòcio dl'Academia nassional dij Linceo dal 1963, dl'Academia dle Siense ëd Turin e dl'Anstitù lombard ëd siense e litre. A l'era dotor a onor dla facoltà ëd Siense dl'Università 'd Lille e mudaja d'òr dl'Academia dle Siense ëd Turin (premi Vallauri). Euvre prinsipaj Esercizi di meccanica razionale (con I. Gasparini, 1942). Lezioni di meccanica razionale (prima edission, Pisa, 1950). Elementi di statica grafica (con G. Tedone, prima edission, Pisa, 1961). Meccanica analitica (Roma, 1968). Meccanica relativistica (Roma, 1973). Meccanica razionale per fisici (Pisa, 1973). Complementi di relatività (1978).